- yaxındakı
- sif. Yaxında olan, qonşuluqda olan; yaxın. Yaxındakı dükandan ət al. Yaxındakı evlər. – Qaçqınlar hamısı yaxındakı şah tutluğa tərəf yüyürdülər. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yaxındakı
Look at other dictionaries:
barat — is. <ər.> 1. Bank və s. maliyyə müəssisəsi və ya poçt vasitəsilə göndərilən pul. Bütün məktublar və ya baratlar dərhal sahiblərinə paylanır. – <Səttar> baratı dəyişmək üçün yaxındakı sərraf dükanlarından birinə tərəf getdi. P. M..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doluşmaq — qarş. Kütləvi halda bir yerə dolmaq, daxil olmaq, girmək, gəlib yığılmaq. Tamaşaçılar zala doluşdular. – Yaxındakı evlərdən qadınlar, çocuqlar Rizvanın həyətinə doluşmuşdu. S. H.. Məktəblilər dəstədəstə; Doluşdu dərs otağına. M. D.. // Yığışmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dopu — is. məh. Ağzı və dibi dar, qarnı isə gen, kiçik küpə şəklində saxsı qab. Dopuda yağ, qatıq, süzmə, bəkməz saxlanır. – . . Hardasa yaxındakı yastı bir dam üstündə dopu çalıb rəqs eləyən kiçik qızların gülüşləri, aşağıda sağ tərəfdəki «Təzəpir»… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inşaat — is. <ər. «inşa» söz. cəmi> Tikinti, tikinti işləri. İnşaat materialı. İnşaat mühəndisi. İnşaat idarələri. – <Rüstəm kişi:> . . Dağılışın hərə öz işinə. Biz də elə yaxındakı inşaatdan başlayaq, mədəniyyət evi tikirik. M. İ.. İnşaat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
karvan — is. <fars.> 1. Bir birinin ardınca sıra ilə hərəkət edən yüklü heyvan (əsasən dəvə) dəstəsi (qatarı); qafilə. İt hürər, karvan keçər. (Ata. sözü). Mağıl keçən vaxtlar dəvə karvanları düzülürdü yola, ticarət malını yükləyirdik dəvələrə. . C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaqdakı — sif. Qabaqda, irəlidə olan; qabaqda duran, ya oturan. Qabaqdakı evlər. – Atları sürüb, qabaqdakı adama yetişdilər. «Aşıq Ələsgər». // Yaxındakı, irəlidəki. Qabaqdakı kəndin adı nədir? … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüdlük — is. Söyüd ağacları olan yer, söyüd olan yer. <Miraxurla Səfər> yaxındakı çayı keçib bir söyüdlükdə dayandılar. Ç.. Biz görüşə gələndə söyüdlükdə durub tək; O gözləyir sübhədək. Z. Xəlil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərraf — is. <ər.> 1. Müəyyən faizlə pul dəyişməklə məşğul olan (adam). . . Kağızlarını yoxladığım zaman sərrafların yanında yüz min tümən əmanət pul qoyulduğunu gördüm. M. S. O.. <Səttar> sonra baratı dəyişmək üçün yaxındakı sərraf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şehli — sif. 1. Üzərində şeh olan, üzərinə şeh düşmüş. Şehli kollar. Şehli otlar. – Ovçu Piri, lap ayağının ucundan qalxıb yaxındakı şehli yovşan koluna qonan çobanaldadandan gözünü çəkib başını qaldır(dı). . İ. Ə.. Şehli çəmənlərdə qaçdığım anlar;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şırıltı — is. Axan, tökülən sudan hasil olan səs; şırıldama səsi, şır şır. Suyun şırıltısından savayı bir səs, ün yox idi. E. Sultanov. . . İki qrantdan su şırıltı ilə tökülürdü iki hovuza. C. M.. Yaxındakı bulağın şırıltısı gecənin sakitliyi içərisində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
